Είναι πολλές, είναι συχνές, αλλά συχνά υποτιμώνται. Όμως οι παθήσεις των γεννητικών οργάνων των ανδρών, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και σωστά, έχουν επίπτωση στη σεξουαλική λειτουργία και στη γονιμότητα των ανδρών.

Η νόσος Πάρκινσον είναι μία προοδευτικά εξελισσόμενη ασθένεια, που συνήθως αρχίζει αργά, με σταδιακή επιβράδυνση των κινήσεων (βραδυκινησία) και αργότερα τρόμο (τρέμουλο) στην μία πλευρά του σώματος. Στα πιο προχωρημένα στάδιά της μπορεί να επηρεάσει όλο το σώμα, από την ομιλία έως τις νοητικές λειτουργίες.

Στην επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής φαίνεται να συμβάλει η αρθροπλαστική ισχίου, πέραν της βελτίωσης της ποιότητάς της. Έχει διαπιστωθεί ότι συγκριτικά με τους ανθρώπους παρόμοιας ηλικίας και φύλου, όσοι υποβάλλονται σ’ αυτήν την επέμβαση προσθέτουν χρόνια στη ζωή τους αλλά και ζωή στα χρόνια που θα ζήσουν, τουλάχιστον για τη δεκαετία που ακολουθεί την επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης.

Οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον παρουσιάζουν συχνά πολλαπλά προβλήματα υγείας, άλλα από τα οποία είναι μη-κινητικά συμπτώματα της ασθένειάς τους και άλλα συνοδές καταστάσεις.

Η ασθένεια που ονομάζεται τώρα μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα / σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (ME / CFS) περιγράφηκε για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του '80. Επρόκειτο για ασθενείς με επίμονη κόπωση χωρίς υποκείμενο παθολογικό νόσημα ή παθολογικό εργαστηριακό εύρημα, η οποία δεν βελτιώνονταν με μέτρα ανάπαυσης, χορήγηση βιταμινών, διόρθωση διατροφικών λαθών ή χορήγηση ψυχοφαρμάκων. Μία άγνωστη έως τότε ασθένεια μόλις ανέτειλε.