LIFE - Συχνές ουρολοιμώξεις: Το αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα ειναι συχνά η ρίζα του προβλήματος.

Κατηγορία: Υγεία

16 02

Εκτύπωση

Συχνές ουρολοιμώξεις: Το αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα ειναι συχνά η ρίζα του προβλήματος.

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος οφείλονται σε παθογόνους οργανισμούς που προσβάλλουν τα ούρα, την ουροδόχο κύστη, την ουρήθρα, τον προστάτη, τον νεφρό.

Τα παθογόνα που εμπλέκονται στις ουρολοιμώξεις είναι πολλά όπως το κολοβακτηρίδιο Escherichia coli ο staphylococcus saprophyticus, ο πρωτέας, η ψευδομονάδα, η klebsiella, το enterobacter, η serratia, ο s aureus, οι εντερόκοκκοι, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα παθογόνα (π.χ. Chlamydia trachomatis, η neisseria gonorrhoeae, ός του έρπητα).

Αναλόγως της θέσεως προσβολής οι ουρολοιμώξεις μπορεί να έχουν συμπτώματα με τσούξιμο κατά την ούρηση, συχνουρία, πυρετό, δέκατα, ναυτία, κοιλιακό πόνο, εμετό ( συμπτωματικές ουρολοιμώξεις). Σε αρκετές ωστόσο περιπτώσεις δεν υπάρχουν συμπτώματα και οι ουρολοιμώξεις αποκαλύπτονται μόνο μετά από εξέταση ούρων (ασυμπτωματικές ουρολοιμώξεις).

Το φυσιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα διαθέτει ποικίλους μηχανισμούς άμυνας που το καθιστούν απρόσβλητο από τα μικρόβια της ουρολοίμωξης. Βασικοί μηχανισμοί άμυνας είναι το όξινο ph των ούρων, η αποτελεσματική πλύση της ουροδόχου κύστης με τη συχνή διούρηση, οι τοξικές ουσίες που εκκρίνονται από το φυσιολογικό ενδοθήλιο, η φυσιολογική αμυντική χλωρίδα των γεννητικών οργάνων και του εντέρου, η ετοιμότητα των λευκών αιμοσφαιρίων.

Όταν ένα μικρόβιο συνήθως από το εξωτερικό περιβάλλον, διαπεράσει τον φραγμό της τοπικής φυσιολογικής χλωρίδας και αποπειραθεί να διεισδύσει μέσω της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη, το φυσιολογικό τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, αντιδρά άμεσα. Νεύρα της ουροδόχου κύστης στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο, ο οποίος επιχειρεί μια φυσική έκπλυση της περιοχής δίνοντας το σήμα για την έκλυση συχνουρίας, σύμπτωμα που ταλαιπωρεί συχνά τους πάσχοντες. Παράλληλα ουδετερόφιλα λευκά αιμοσφαίρια που αποτελούν σημαντικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, μεταναστεύουν ταχέως στα μολυσμένα σημεία της ουροδόχου κύστης για να εξουδετερώσουν τη μικροβιακή απειλή.

Σε ανθρώπους με φυσιολογικούς μηχανισμούς άμυνας το μικρόβια εξουδετερώνεται άμεσα εντός ολίγων ημερών. Εάν οι φυσιολογικοί μηχανισμοί άμυνας αποδειχτούν ανεπαρκείς τότε ο ασθενής μεταπίπτει σε μια κατάσταση υποτροπιάζουσας-χρονίζουσας ουρολοίμωξης ή το μικρόβιο διεισδύει σε βαθύτερους ή παρακείμενους ιστούς όπως είναι ο νεφρός, το αίμα, τα γεννητικά όργανα.

Οι συχνές ουρολοιμώξεις απαιτούν σωστή ιατρική αξιολόγηση και θεραπεία, διότι εάν δεν αντιμετωπιστούν σωστά μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές, όπως νεφρική βλάβη, μετανάστευση του μικροβίου σε άλλες θέσεις, επιθετική λοίμωξη. Οι επιπλοκές ενδέχεται να απειλήσουν την ζωή.

Κατά την ιατρική εξέταση:

1.   Πρέπει να εντοπιστούν οι παράγοντες που εξασθενούν τους μηχανισμούς άμυνας του οργανισμού,

2.    Πρέπει να διερευνάται η ύπαρξη ειδικών μικροβίων με εξαιρετική λοιμογόνα δύναμη που ενδέχεται να μην έχουν διερευνηθεί κατά την πραγματοποίηση συνήθων μικροβιολογικών ελέγχων.
3.    Πρέπει να χορηγηθεί η κατάλληλη αγωγή πλήρους και αποτελεσματικής εκρίζωσης.